Resimde cetvel mastar kullanma, resim demek hayalini çizmek demektir, karışık kuruşuk olsun ama resmin bir ruhu olsun, mesala ben bulutlara bakar onları bir şeye benzetirim, bu bende çocukluktan beri var, ben resim yapmayı çok severim onun için boyacı olmuşumdur belki, ama hiç resim yapacak bir özel yerim olmadı, resim yaparken özgün ol bir şey yaratıyormuş gibi ruhun coşsun, birde şu işte tuval diyorlar böyle kağıt hazır boyalardan ziyade, renkleri doğada kendin elde etmeye çalışsan daha iyi olur, mesala ağaç yaprakları doğada aslında her rengi bulursun, hazır boyalar sanayi ruhu yok onların, Aurasi yok demek istedim, ben arkoloji müzesinde bir kabartma resim gördüm insanlar nasıl özveriyle yapmışlar, oralardanda fikir edin Esenlikler
Ayrı ayrı aradım ama bulamadım rahatsız edici bir şey. Bana mı denk gelmedi acaba. Belki modern tarzı sevmiyorsunuzdur? Evet görseller tanrıları tam olarak yansıtmıyor ama rahatsız edici bir şey göremedim? Bir tek ergen erkeklerin oynadığı oyunun kadın karakteri gibi resmedilen bir görsel var o hoşuma gitmedi, fazla fetiş çizilmiş. Öbürleri de instangram modeli gibi ama yeni ''güzel'' algısı o olduğu içindir yüksek ihtimalle.
Kendi çizim tarzını ve amacını başkalarıyla kıyaslama. Bi ara kafayı çok takmıştım elim ağrıyana kadar çiziyordum sanki güzel sanatlar okuyacakmış gibi...Halbuki sadece modayla ilgileniyorum. Daha iyi çizenlere bakıp kıskanıyordum baya..
hangi uygulamayı kullanıyorsunuz?2-3 yaşından beri düzenli resim çizen ve 8-9 sene de Güzel Sanatlar eğitimi almış bir resim öğretmeni olsam da atanmış değilim, zaten rastgele insanlardan ziyade Zevist öğrencilere bir şeyler öğretmek tercihimdir. Gerçek bir öğretmen-öğrenci şeklinde size gösteremeyeceğim için ve resim gibi görsel bir olgu da gösterilmeden, sadece okuyup yazılarak bir dereceye kadar anlatılabileceği için ne kadar yardımcı olabilirim bilmiyorum ama kısaca bir kaç şey belirtebilirim.
Öncelikle referans fotoğraf olarak gördüğünüz her şeyi çizmeyin, mesela bir portre çizeceksiniz fakat o portre polygonal şekillerden meydana geliyor ve buna dikkat etmezsek Toy Story'deki patates adama benzeyen tipler çıkıyor kalemimizden. Size tavsiyem ilk başta 3D şekiller çizerek el alıştırması yapmanız, ardından karikatürize edilmiş yüzler ve vücutlar çizmeniz. Mesela anatomi bilmek çok iyi bir şey, bunu çizmek de öyle fakat anatomiyi fizik kurallarına uygun şekilde deforme etmeyi bilen kişi 10-0 öne geçer. Mesela ben Güzel Sanatlar sınavında göbeği kemerinden taşan figürler çizmiştim, herkes sırık gibi anatomik figürler çizince benim figürlerim göze çarptı elbette ve fazladan puan kaptım/kazandım.
Belli bir noktaya gelince 10-20 tane çizim Sanatçısı bulup onların resimlerini inceleyin, kopya edin, kafanızdan çizmeyi deneyin, fakat kendi içinizden gelen bazı şeylere de saygı duyun. Bu sayede kendi tarzınızı bulursunuz.
Hem referans alarak çizim kopya edin hem de kendi kafanızdan resimler çizin, dengede tutun bunu yoksa bir yerde kayışın koptuğunu hissediyorsunuz.
Kendinizi başkalarıyla karşılaştırıp başka insanların tekniklerinden kendinize bir şey katma ihtimaliniz var, fakat bu karşılaştırma işinin cıvkını çıkarmayın yoksa üzülen siz olursunuz.
Daha fazla şey öğrenmek isteyen özelden ulaşabilir fakat şu sıralar meşgulüm, hemen yanıt veremezsem üzgünüm; küsmeyin
View attachment 7539
Doğal ürünler kullanmayı ben de çok seviyorum. Sonuç olarak her şeyin doğalı en güzeli. Fakat boya konusunda dediğiniz gibi doğal malzemeleri kullanmam pek mümkün değil çünkü büyük şehirde yaşıyorum. Dediğinizi yapmak zorlar beni biraz.
Teşekkür ederim.
Bu bende de var ya. Resim kursuna gidiyorum ve başkalarının çizimlerini görmek çok moralimi bozuyor. Bırakıp gidesim geliyor resmen. Resmi yarış olarak görmemek gerek, öteki türlü çok yıpranıyor insan.
OHA.2-3 yaşından beri düzenli resim çizen ve 8-9 sene de Güzel Sanatlar eğitimi almış bir resim öğretmeni olsam da atanmış değilim, zaten rastgele insanlardan ziyade Zevist öğrencilere bir şeyler öğretmek tercihimdir. Gerçek bir öğretmen-öğrenci şeklinde size gösteremeyeceğim için ve resim gibi görsel bir olgu da gösterilmeden, sadece okuyup yazılarak bir dereceye kadar anlatılabileceği için ne kadar yardımcı olabilirim bilmiyorum ama kısaca bir kaç şey belirtebilirim.
Öncelikle referans fotoğraf olarak gördüğünüz her şeyi çizmeyin, mesela bir portre çizeceksiniz fakat o portre polygonal şekillerden meydana geliyor ve buna dikkat etmezsek Toy Story'deki patates adama benzeyen tipler çıkıyor kalemimizden. Size tavsiyem ilk başta 3D şekiller çizerek el alıştırması yapmanız, ardından karikatürize edilmiş yüzler ve vücutlar çizmeniz. Mesela anatomi bilmek çok iyi bir şey, bunu çizmek de öyle fakat anatomiyi fizik kurallarına uygun şekilde deforme etmeyi bilen kişi 10-0 öne geçer. Mesela ben Güzel Sanatlar sınavında göbeği kemerinden taşan figürler çizmiştim, herkes sırık gibi anatomik figürler çizince benim figürlerim göze çarptı elbette ve fazladan puan kaptım/kazandım.
Belli bir noktaya gelince 10-20 tane çizim Sanatçısı bulup onların resimlerini inceleyin, kopya edin, kafanızdan çizmeyi deneyin, fakat kendi içinizden gelen bazı şeylere de saygı duyun. Bu sayede kendi tarzınızı bulursunuz.
Hem referans alarak çizim kopya edin hem de kendi kafanızdan resimler çizin, dengede tutun bunu yoksa bir yerde kayışın koptuğunu hissediyorsunuz.
Kendinizi başkalarıyla karşılaştırıp başka insanların tekniklerinden kendinize bir şey katma ihtimaliniz var, fakat bu karşılaştırma işinin cıvkını çıkarmayın yoksa üzülen siz olursunuz.
Daha fazla şey öğrenmek isteyen özelden ulaşabilir fakat şu sıralar meşgulüm, hemen yanıt veremezsem üzgünüm; küsmeyin
View attachment 7539
akrilik boyayla alakali olarak boyayi tuvale dagitmakta cok zorlaniyorum. yani resmen kaymiyor kuruyor kaliyor hemen boyalari karistirip gecis bile yapamiyorum. ne kadar yogun sursem de oylece kaliyor. siz biliyorsunuzdur boyayi nasil daha dagilabilir yumusak bir kivama getirebilirim? yagla falan karistirmayo denedim ama olmadi2-3 yaşından beri düzenli resim çizen ve 8-9 sene de Güzel Sanatlar eğitimi almış bir resim öğretmeni olsam da atanmış değilim, zaten rastgele insanlardan ziyade Zevist öğrencilere bir şeyler öğretmek tercihimdir. Gerçek bir öğretmen-öğrenci şeklinde size gösteremeyeceğim için ve resim gibi görsel bir olgu da gösterilmeden, sadece okuyup yazılarak bir dereceye kadar anlatılabileceği için ne kadar yardımcı olabilirim bilmiyorum ama kısaca bir kaç şey belirtebilirim.
Öncelikle referans fotoğraf olarak gördüğünüz her şeyi çizmeyin, mesela bir portre çizeceksiniz fakat o portre polygonal şekillerden meydana geliyor ve buna dikkat etmezsek Toy Story'deki patates adama benzeyen tipler çıkıyor kalemimizden. Size tavsiyem ilk başta 3D şekiller çizerek el alıştırması yapmanız, ardından karikatürize edilmiş yüzler ve vücutlar çizmeniz. Mesela anatomi bilmek çok iyi bir şey, bunu çizmek de öyle fakat anatomiyi fizik kurallarına uygun şekilde deforme etmeyi bilen kişi 10-0 öne geçer. Mesela ben Güzel Sanatlar sınavında göbeği kemerinden taşan figürler çizmiştim, herkes sırık gibi anatomik figürler çizince benim figürlerim göze çarptı elbette ve fazladan puan kaptım/kazandım.
Belli bir noktaya gelince 10-20 tane çizim Sanatçısı bulup onların resimlerini inceleyin, kopya edin, kafanızdan çizmeyi deneyin, fakat kendi içinizden gelen bazı şeylere de saygı duyun. Bu sayede kendi tarzınızı bulursunuz.
Hem referans alarak çizim kopya edin hem de kendi kafanızdan resimler çizin, dengede tutun bunu yoksa bir yerde kayışın koptuğunu hissediyorsunuz.
Kendinizi başkalarıyla karşılaştırıp başka insanların tekniklerinden kendinize bir şey katma ihtimaliniz var, fakat bu karşılaştırma işinin cıvkını çıkarmayın yoksa üzülen siz olursunuz.
Daha fazla şey öğrenmek isteyen özelden ulaşabilir fakat şu sıralar meşgulüm, hemen yanıt veremezsem üzgünüm; küsmeyin
View attachment 7539
Gazete kağıdı ve ofis kalemi...
Seviyenizi bilmem mümkün değil fakat ben de yıllar önce üniversiteye hazırlandığım dönemde resim kursuna gitmiştim ve pek memnun kalmamıştım. Sebep olarak aslında çok insani bir kusurdan söz edebilirim; o kurslar 200 kişinin aynı anda resim çizdiği ve taş çatlasın 5-6 öğretmenin kontrol ettiği yerler oluyor ve doğal olarak o 200 kişi arasında sadece 15-20 tane göze çarpan öğrencinin üstünde duruluyor. 5-6 öğretmenin 200 kişinin tamamına o 15-20 kişinin üstüne düştükleri gibi özen göstermesi ne teorikte ne pratikte mümkün değil. Bu söylediğim şeyi muhtemelen biliyorsunuzdur fakat bilinçaltınıza sıkışmış ve bir düşünce olarak yüzeye çıkmadığı için canınızı sıkıp sizi üzüyordur, çünkü aynı şeyi ben de yaşadım. Ben o dönem belli bir seviyedeydim ve "Bakalım kurs dedikleri yer nasılmış?" kafasıyla giderek deneyim etmiştim ve galiba 1 ya da 2 ay içinde bırakmıştım, fakat ben evde çok yoğun şekilde çalışıyordum; kursa gitmeyi bıraktım ama evde iki kat fazla çalıştım. Çünkü kursta benim üstüme düşmüyorlar, fakat ben benim üstüme de emek vermelerini istiyorum; istediğimi alamayınca boynu bükük oturmaktansa kendim çalışmak daha makul gelmişti.
Sohbet başlatma mesajını atabilirim ama vereceğim cevaplar devasa paragraflar halinde olduğu ve benim bunlara yazmaya vakit ayırmaya en azından şu dönemlik zamanım olmadığı için ne zaman cevap veririm bilmiyorum. Darlasanız da fark etmez, resim öğretmenleri darlanmaktan mazoşist bir zevk alıyor çünkü? Lise öğretmenlerimden "Neden bizi darlamıyor ve yardım almıyorsun" diye azar yemişliğim vardı.
Ahahahahah. Yağ falan karıştırmayın, bir lise arkadaşım sizinle aynı sorunu yaşamış ve ilk Akrilik tablosunu yağ + yağlı boya ile karıştırarak yapmıştı; sonuç olarak boya kabuk bağlamış yara gibi dökülüp duruyordu, üstünü kapatmasalardı lise bitmeden evvel boya tamamen dökülecek ve tablonun yerine yeller esecekti.akrilik boyayla alakali olarak boyayi tuvale dagitmakta cok zorlaniyorum. yani resmen kaymiyor kuruyor kaliyor hemen boyalari karistirip gecis bile yapamiyorum. ne kadar yogun sursem de oylece kaliyor. siz biliyorsunuzdur boyayi nasil daha dagilabilir yumusak bir kivama getirebilirim? yagla falan karistirmayo denedim ama olmadi
... kurur...
cevabiniz icin coook tesekkur ederimmGazete kağıdı ve ofis kalemi...
Seviyenizi bilmem mümkün değil fakat ben de yıllar önce üniversiteye hazırlandığım dönemde resim kursuna gitmiştim ve pek memnun kalmamıştım. Sebep olarak aslında çok insani bir kusurdan söz edebilirim; o kurslar 200 kişinin aynı anda resim çizdiği ve taş çatlasın 5-6 öğretmenin kontrol ettiği yerler oluyor ve doğal olarak o 200 kişi arasında sadece 15-20 tane göze çarpan öğrencinin üstünde duruluyor. 5-6 öğretmenin 200 kişinin tamamına o 15-20 kişinin üstüne düştükleri gibi özen göstermesi ne teorikte ne pratikte mümkün değil. Bu söylediğim şeyi muhtemelen biliyorsunuzdur fakat bilinçaltınıza sıkışmış ve bir düşünce olarak yüzeye çıkmadığı için canınızı sıkıp sizi üzüyordur, çünkü aynı şeyi ben de yaşadım. Ben o dönem belli bir seviyedeydim ve "Bakalım kurs dedikleri yer nasılmış?" kafasıyla giderek deneyim etmiştim ve galiba 1 ya da 2 ay içinde bırakmıştım, fakat ben evde çok yoğun şekilde çalışıyordum; kursa gitmeyi bıraktım ama evde iki kat fazla çalıştım. Çünkü kursta benim üstüme düşmüyorlar, fakat ben benim üstüme de emek vermelerini istiyorum; istediğimi alamayınca boynu bükük oturmaktansa kendim çalışmak daha makul gelmişti.
Hatta komik bir şey anlatayım. Kursa gittiğim son gün bırakıp gidesim gelmişti ve kelimenin tam anlamıyla bırakıp gitmiştim. Çünkü resim benim hayatımdı ve herkes bilir ki hayat koca bir yarıştır, ben de kendi kendimi yıpratma konusunda herkese taş çıkarttığım için ekstradan kursa gidip moralimi yıkmaya gerek yok diye düşünmüştüm. Evde çalıştım, öğrendim, sonra sınava gittim ve öğretmenlik kazandım. Kursun faydası mıydı bu? hayır, ya da Güzel Sanatlar Lisesindeki öğretmenlerimin eseri miydi? o da hayır; tamamen evde kendi çalışmamla meydana gelen bir zaferdi.
Sohbet başlatma mesajını atabilirim ama vereceğim cevaplar devasa paragraflar halinde olduğu ve benim bunlara yazmaya vakit ayırmaya en azından şu dönemlik zamanım olmadığı için ne zaman cevap veririm bilmiyorum. Darlasanız da fark etmez, resim öğretmenleri darlanmaktan mazoşist bir zevk alıyor çünkü? Lise öğretmenlerimden "Neden bizi darlamıyor ve yardım almıyorsun" diye azar yemişliğim vardı.
Ahahahahah. Yağ falan karıştırmayın, bir lise arkadaşım sizinle aynı sorunu yaşamış ve ilk Akrilik tablosunu yağ + yağlı boya ile karıştırarak yapmıştı; sonuç olarak boya kabuk bağlamış yara gibi dökülüp duruyordu, üstünü kapatmasalardı lise bitmeden evvel boya tamamen dökülecek ve tablonun yerine yeller esecekti.
Akriliğin olayı odur, renk geçişleri biraz daha kaba saba gözükür. Çözüm yolu olarak Akrilik Medium kullanabilirsin, tabloyu astarlayabilirsin (tabloya başlamadan önce tablonun üstünden bir kat beyaz boya ile geçmek) ya da fısfısa su koyup arada paleti nemlendirebilirsin. Suyu fazla koyarsan boya bulamaç olur ve tuval boyayı kusar, romantiklik olacak diye güneş ışığında tabloyu boyamaya çalışırsan
Bir de kat kat çalışmanız gerek, sadece biraz sabır gerekiyor onun için.
