Kendine zarar vermek

[Dolunay]

Çok gereksiz şeylere çok çabuk sinirlenip kendime zarar verip rahatlamaya çalışıyorum. Yani sinirlendigim şeyler çok saçma ve yersiz oluyor ama dünyanın sonu gelmiş gibi hissediyorum bir şey kafamdaki gibi olmadigi anda. Çok sabırsız ve kaygılı biriyim bir şeyi yapmayi planlarken bile aklımda bir sürü sorun, sürecin ne kadar zor olacagi canlanıyor düşünürken bile cok gerilip en sonunda hiçbir şey yapmamaya karar veriyorum. Ama en çok garipsedigim kısım ne zaman meditasyon yapmaya tekrar baslasam bu hissin ve gereksiz ofkenin meditasyon yapmadigim zamanlara göre artması. Yani belkide bastırdigim duygularim meditasyon yaptıkça aciga çıkıyordur bilmiyorum Ama bu hayatımı çok etkileyen bir hal almaya başladı ne yapabilirim artık böyle hissetmekten cok yoruldum

 

[Flavia]

Öncelikle bizimle paylaşmanız umarım sizi biraz olsun hafifletmiştir. Duygularınız çok kıymetli,siz de kıymetlisiniz.Sizi boğuyorsam affola.
Kendinizi tanıdığınız kadarıyla bastırdığınız duygularınız var mı? Ya da karmik bir durum var mı? Diğer bir ihtimal lanet, büyü,nazar vb. yüzünden negatif etki altında olmanız.Çalışmalarınızın düzeni bozuluyorsa Tanrı ve Tanrıçalardan yardım isteyebilirsiniz, onlar hep sizinledirler, ne kadar bunu bazen bilemesekte bizi korur ve kollarlar.Fizyolojik ya da psikolojik bir sorundan kaynaklanıyor olabilir yani sağlık...
Kısa süre de pozitif yönde değişim olmasını bütün kalbimle diliyorum. Ne hissederseniz hissedin her şekil de bu durumu aşacaksınız.Bizim için her pozitif değişim mümkün. Kendi gücünüzün farkında olunuz.
Bence sosyalleşmek çok yarar sağlıyor (özellikle yüz yüze )kişisel olarak,derin bağlar kurmadan da olsa havanız değişir diye tahmin ediyorum.

 

[Aposthemia]

Duygusal bedenin iyileştirilmesi çalışması yapabilirsiniz, bunun yanında boşluk meditasyonu da zihninizin kontrolünü ele almak için faydalı olabilir.

 

[Dolunay]

Öncelikle bizimle paylaşmanız umarım sizi biraz olsun hafifletmiştir. Duygularınız çok kıymetli,siz de kıymetlisiniz.Sizi boğuyorsam affola.
Kendinizi tanıdığınız kadarıyla bastırdığınız duygularınız var mı? Ya da karmik bir durum var mı? Diğer bir ihtimal lanet, büyü,nazar vb. yüzünden negatif etki altında olmanız.Çalışmalarınızın düzeni bozuluyorsa Tanrı ve Tanrıçalardan yardım isteyebilirsiniz, onlar hep sizinledirler, ne kadar bunu bazen bilemesekte bizi korur ve kollarlar.Fizyolojik ya da psikolojik bir sorundan kaynaklanıyor olabilir yani sağlık...
Kısa süre de pozitif yönde değişim olmasını bütün kalbimle diliyorum. Ne hissederseniz hissedin her şekil de bu durumu aşacaksınız.Bizim için her pozitif değişim mümkün. Kendi gücünüzün farkında olunuz.
Bence sosyalleşmek çok yarar sağlıyor (özellikle yüz yüze )kişisel olarak,derin bağlar kurmadan da olsa havanız değişir diye tahmin ediyorum.

Teşekkür ederim cevabınız için bastırdığım duygularla ilgili biraz daha düşününce galiba kaygılarımı çok bastırmam bana ofke olarak dönüyor. Başka birisi duygusal bedeni iyilestirme çalışması yapmamı önermiş ona dikkat edecegim. Bir de karmik bir durum olup olmadığını nasıl anlayabilirim? İyi dilekleriniz için de teşekkür ederim

 

[Dolunay]

Duygusal bedenin iyileştirilmesi çalışması yapabilirsiniz, bunun yanında boşluk meditasyonu da zihninizin kontrolünü ele almak için faydalı olabilir.

Teşekkür ederim. Düzenli bir şekilde yapabilirsem etkilerini buraya da yazmak istiyorum

 

[Kyntara]

Kök çakra yogası bastırılmış öfke için iyidir. Öfke ile ilgili "tohumlar" meditasyon yaptıkça tetiklenmiş ve açığa çıkmış olabilir. Derin temizlik yapın.

 

[Lysander Florian Thornis]

Çok gereksiz şeylere çok çabuk sinirlenip kendime zarar verip rahatlamaya çalışıyorum. Yani sinirlendigim şeyler çok saçma ve yersiz oluyor ama dünyanın sonu gelmiş gibi hissediyorum bir şey kafamdaki gibi olmadigi anda. Çok sabırsız ve kaygılı biriyim bir şeyi yapmayi planlarken bile aklımda bir sürü sorun, sürecin ne kadar zor olacagi canlanıyor düşünürken bile cok gerilip en sonunda hiçbir şey yapmamaya karar veriyorum. Ama en çok garipsedigim kısım ne zaman meditasyon yapmaya tekrar baslasam bu hissin ve gereksiz ofkenin meditasyon yapmadigim zamanlara göre artması. Yani belkide bastırdigim duygularim meditasyon yaptıkça aciga çıkıyordur bilmiyorum Ama bu hayatımı çok etkileyen bir hal almaya başladı ne yapabilirim artık böyle hissetmekten cok yoruldum

Senin gibi bir oda arkadaşım var ve hayatımı çekilmez bir hale getiriyor (çünkü bir de temizlik obsesyonu var) bence onun yapmadığı terapistte gitme eylemeni gerçekleştirebilirsin.

Meditasyon yaptığın zamanlarda açığa çıkıyorsa bu aşman gereken bir engel demektir. Kök çakran üzerine çalışmalısın.

 

[CatDoll]

Söylenenlere ek olarak Mars Karesi yapmanı tasiye ediyorum. Haritanda mars köşe evlerden birinin yöneticisiyse, düşüste,12.evde ya da retrodaysa ve güçlü konumdaysa bunu yaşıyor olabilirsin. Şuan yapma başakta,diğer iki ay da terazide yine yapma. Akrebe geçince yaparsın.

 

[Dolunay]

Senin gibi bir oda arkadaşım var ve hayatımı çekilmez bir hale getiriyor (çünkü bir de temizlik obsesyonu var) bence onun yapmadığı terapistte gitme eylemeni gerçekleştirebilirsin.

Meditasyon yaptığın zamanlarda açığa çıkıyorsa bu aşman gereken bir engel demektir. Kök çakran üzerine çalışmalısın.

Teşekkür ederim kök cakrama daha cok dikkat edecegim Daha once terapiye gittim ama terapinin ve ilaçların meditasyonlar kadar bana yardımcı olduğunu düşünmüyorum tabiki yardımcı oldu o zamana göre çok daha iyiyim. Bir yerden sonrasında terapi yardımcı olamıyor. İlac kullanmadan ustesinden gelebilecegim bir sorun olduğuna inaniyorum. Siz ve arkadaşınızın durumu icin uzuldum gercekten okb cok kotu ataklara sebep olabiliyor umarım en yakın zamanda daha mutlu olabilir

 

[Dolunay]

Söylenenlere ek olarak Mars Karesi yapmanı tasiye ediyorum. Haritanda mars köşe evlerden birinin yöneticisiyse, düşüste,12.evde ya da retrodaysa ve güçlü konumdaysa bunu yaşıyor olabilirsin. Şuan yapma başakta,diğer iki ay da terazide yine yapma. Akrebe geçince yaparsın.

Teşekkür ederim forumla ilgili en sevdiğim şey bu sanırım kendim sorunun kaynağını aramaya çalışsam bunu hiç düşünmeyebilirdim

 

[Lysander Florian Thornis]

Teşekkür ederim kök cakrama daha cok dikkat edecegim Daha once terapiye gittim ama terapinin ve ilaçların meditasyonlar kadar bana yardımcı olduğunu düşünmüyorum tabiki yardımcı oldu o zamana göre çok daha iyiyim. Bir yerden sonrasında terapi yardımcı olamıyor. İlac kullanmadan ustesinden gelebilecegim bir sorun olduğuna inaniyorum. Siz ve arkadaşınızın durumu icin uzuldum gercekten okb cok kotu ataklara sebep olabiliyor umarım en yakın zamanda daha mutlu olabilir

Yinede bunu şu ya da bu şekilde çözmeniz lazım çünkü bu hem sizin hemde etrafınızdaki insanlar için iyi değil.

Umarım mutlu olmak yerine o acınası hayatında dünyanın onun etrafında dönmediğini fark eder birden bire bir hayal kırıklığıyle depresyona girip yurttan defol olup gider. (Ona karşı sabrım yok)

 

[anonymous042]

Çok gereksiz şeylere çok çabuk sinirlenip kendime zarar verip rahatlamaya çalışıyorum. Yani sinirlendigim şeyler çok saçma ve yersiz oluyor ama dünyanın sonu gelmiş gibi hissediyorum bir şey kafamdaki gibi olmadigi anda. Çok sabırsız ve kaygılı biriyim bir şeyi yapmayi planlarken bile aklımda bir sürü sorun, sürecin ne kadar zor olacagi canlanıyor düşünürken bile cok gerilip en sonunda hiçbir şey yapmamaya karar veriyorum. Ama en çok garipsedigim kısım ne zaman meditasyon yapmaya tekrar baslasam bu hissin ve gereksiz ofkenin meditasyon yapmadigim zamanlara göre artması. Yani belkide bastırdigim duygularim meditasyon yaptıkça aciga çıkıyordur bilmiyorum Ama bu hayatımı çok etkileyen bir hal almaya başladı ne yapabilirim artık böyle hissetmekten cok yoruldum

Bunların hepsini çok yaşadım ve çok pişmanım bazılarını hala daha yaşıyorum. böyle aptal psikolejim yüzünden kollarımda kocaman yarıklar duruyor. eğer illa stres atıcam diyorsan kendine değil bi yastıkla dövüşüp savaşmanı öneriyorum. ayrıca bu durum tamamen bir saçmalık ve en yakın zamanda kendini psikolejini bu durumda değiştirmeye çalış. Meditasyonları büyük ihtimal yanlış yapıyorsun. çünkü ben psikolejimi dahil meditasyonlarımız yoluyla çözdüm ve Yüce Tanrıların yardımıyla. Evet meditasyon yaptığımızda ruhumuzu onardığımız için bazı düşünceler bastırılmaktan dışa çıkıp artık ben gidiyorum demek ister. ama bu genellikle sinir değil. duygusallık olur. çünkü ben böyle yaşadım. ruhunuzu dinlendiricek şeyler yapın. negatif şeyleri düşünmeyi bırakın bir süre. elbette bazı şeyler aklımızın bi kenarında durmalı ve dikkatli olmalıyız ama iyi bir durumdayken haldeyken pozitif ve sakin meditatif olmak çok iyi. Meditasyonları en iyi şekilde yapın bunun için kendiniiz zorlamayın çünkü o zaman tamtersi oluyor. sadece rahat bir pozisyonda durun oturun veya yatın fark etmez. iyi şeyler düşünün ilk 1 dakika boyunca hiçbişey düşünmeyin ondan sonra rahatlatıcı pozitif bi alan hayal edin. sitedeki nefes egzersizlerini muhakkak yapın gerçekten çok etkili oluyor her yönden. daha aura temizliği ile başlayın sonra koruma auranıza çalışın. böyle bir döngüyü sonlandırmak sadece kararınıza ve isteğinize bağlı bundan eminim zor gibi bile gelse insan kendini çok kısa bir süre içinde değiştirebiliyor.

 

[Dolunay]

Bunların hepsini çok yaşadım ve çok pişmanım bazılarını hala daha yaşıyorum. böyle aptal psikolejim yüzünden kollarımda kocaman yarıklar duruyor. eğer illa stres atıcam diyorsan kendine değil bi yastıkla dövüşüp savaşmanı öneriyorum. ayrıca bu durum tamamen bir saçmalık ve en yakın zamanda kendini psikolejini bu durumda değiştirmeye çalış. Meditasyonları büyük ihtimal yanlış yapıyorsun. çünkü ben psikolejimi dahil meditasyonlarımız yoluyla çözdüm ve Yüce Tanrıların yardımıyla. Evet meditasyon yaptığımızda ruhumuzu onardığımız için bazı düşünceler bastırılmaktan dışa çıkıp artık ben gidiyorum demek ister. ama bu genellikle sinir değil. duygusallık olur. çünkü ben böyle yaşadım. ruhunuzu dinlendiricek şeyler yapın. negatif şeyleri düşünmeyi bırakın bir süre. elbette bazı şeyler aklımızın bi kenarında durmalı ve dikkatli olmalıyız ama iyi bir durumdayken haldeyken pozitif ve sakin meditatif olmak çok iyi. Meditasyonları en iyi şekilde yapın bunun için kendiniiz zorlamayın çünkü o zaman tamtersi oluyor. sadece rahat bir pozisyonda durun oturun veya yatın fark etmez. iyi şeyler düşünün ilk 1 dakika boyunca hiçbişey düşünmeyin ondan sonra rahatlatıcı pozitif bi alan hayal edin. sitedeki nefes egzersizlerini muhakkak yapın gerçekten çok etkili oluyor her yönden. daha aura temizliği ile başlayın sonra koruma auranıza çalışın. böyle bir döngüyü sonlandırmak sadece kararınıza ve isteğinize bağlı bundan eminim zor gibi bile gelse insan kendini çok kısa bir süre içinde değiştirebiliyor.

Teşekkür ederim

 

[Daemonica]

Meditasyon sonrası duygu patlamaları ortaya çıkabilir fakat siz her duygu patlamasında kendinizi doğramaya başlıyorsanız meditasyona suç atmayın. Benim de kendine zarar veren tonla tanıdığım oldu ve kimisini çok sevsem de yüzlerine karşı bunun mide bulandırıcı olduğunu defalarca söyledim. Çok mağara adamı bir tavsiye vereceğim ama bu kendine zarar verme isteği geldiğinde jilete veya bıçağa sarılmaktansa tek oturuşta 100 şınav çekmeyi denemeye çalışsanız zaten "Ahh karnım gitti, kollarım köpürüyor, bacağıma kramp girdi..." diye iki büklüm olup gayet iyi stres atabileceksiniz zaten; ne diye kolunuzu ağaç gibi tırtıklı tırtıklı hale getiriyorsunuz ki? Üstelik dediğim şeyi yapınca iz falan da kalmıyor, kan da akmıyor, başka kötü bir şey de olmuyor.

Bakın 1.5 yıl önce ölüm tehdidi aldım, gayet travmatikti; üstüne en güvendiğim kişi tarafından manipüle edildim, sonra verdiğim onca yıllık emeğe rağmen işsizlik ile taçlandırıldım, üstüne üstlük girdiğim bu kötü ruh halini o en güvendiğim kişi olan sevgilimi terk ederek şereflendirdim. O da yetmedi, bu terk etme vakasından 2 hafta sonra çok yakın bir akrabam intihar etti. Sizinle acı kapıştırması yapıp sidik yarıştırmak istemiyorum ama bunları yaşamama ve gayet hassas, en ufak üzüntüde hasta olan bir erkek olmama karşın en ufak bir self-harm izim yok benim. İyi miyim peki? Asla. 7 aydır acı çekerek uyanıp kalkıyorum, aklım bir karış havada dolaşıyorum; yine de kafam dağılsın ve başka yöne çekilsin diye izlemediğim film, okumadığım kitap kalmadı. Tuğla boyutunda 40+ klasik edebiyat eseri okudum, onlarca farklı klasik film izledim, kağıt tomarları boyu resim çizdim ve aklınıza gelebilecek diğer şeyleri de yaptım. Ama kendime zarar vermedim, ben de kendimi zorlayıp rahatlamak istiyorum ama kolumdan pekmez akıtmaktan daha sevimli yollar var. Lütfen yapmayın o yüzden, sizi seven bir büyüğünüz görse kafanızı kıracağı hiç bir şeyi yapmayın; zamanında en iyi arkadaşım da yapıyordu ve onu gördükçe kalbim paramparça oluyordu.

Sizin acınız kimsenin acısından üstün değil, benimki de kimsenin acısından üstün değil, ama acı acıdır ve çekilmesi gerekir. Yapmayın, üstünüze negatif enerji yapışıyor ve çevrenize de hiç "iyi insan" hissi vermiyorsunuz. Bunu söylediğim için "Çevremden bana ne, ne halleri varsa görsünler." diyebilirsiniz fakat hayatın amacı hem kendimizi hem çevremizi iyileştirmektir. Yapmayın.

 

[Dolunay]

Meditasyon sonrası duygu patlamaları ortaya çıkabilir fakat siz her duygu patlamasında kendinizi doğramaya başlıyorsanız meditasyona suç atmayın. Benim de kendine zarar veren tonla tanıdığım oldu ve kimisini çok sevsem de yüzlerine karşı bunun mide bulandırıcı olduğunu defalarca söyledim. Çok mağara adamı bir tavsiye vereceğim ama bu kendine zarar verme isteği geldiğinde jilete veya bıçağa sarılmaktansa tek oturuşta 100 şınav çekmeyi denemeye çalışsanız zaten "Ahh karnım gitti, kollarım köpürüyor, bacağıma kramp girdi..." diye iki büklüm olup gayet iyi stres atabileceksiniz zaten; ne diye kolunuzu ağaç gibi tırtıklı tırtıklı hale getiriyorsunuz ki? Üstelik dediğim şeyi yapınca iz falan da kalmıyor, kan da akmıyor, başka kötü bir şey de olmuyor.

Bakın 1.5 yıl önce ölüm tehdidi aldım, gayet travmatikti; üstüne en güvendiğim kişi tarafından manipüle edildim, sonra verdiğim onca yıllık emeğe rağmen işsizlik ile taçlandırıldım, üstüne üstlük girdiğim bu kötü ruh halini o en güvendiğim kişi olan sevgilimi terk ederek şereflendirdim. O da yetmedi, bu terk etme vakasından 2 hafta sonra çok yakın bir akrabam intihar etti. Sizinle acı kapıştırması yapıp sidik yarıştırmak istemiyorum ama bunları yaşamama ve gayet hassas, en ufak üzüntüde hasta olan bir erkek olmama karşın en ufak bir self-harm izim yok benim. İyi miyim peki? Asla. 7 aydır acı çekerek uyanıp kalkıyorum, aklım bir karış havada dolaşıyorum; yine de kafam dağılsın ve başka yöne çekilsin diye izlemediğim film, okumadığım kitap kalmadı. Tuğla boyutunda 40+ klasik edebiyat eseri okudum, onlarca farklı klasik film izledim, kağıt tomarları boyu resim çizdim ve aklınıza gelebilecek diğer şeyleri de yaptım. Ama kendime zarar vermedim, ben de kendimi zorlayıp rahatlamak istiyorum ama kolumdan pekmez akıtmaktan daha sevimli yollar var. Lütfen yapmayın o yüzden, sizi seven bir büyüğünüz görse kafanızı kıracağı hiç bir şeyi yapmayın; zamanında en iyi arkadaşım da yapıyordu ve onu gördükçe kalbim paramparça oluyordu.

Sizin acınız kimsenin acısından üstün değil, benimki de kimsenin acısından üstün değil, ama acı acıdır ve çekilmesi gerekir. Yapmayın, üstünüze negatif enerji yapışıyor ve çevrenize de hiç "iyi insan" hissi vermiyorsunuz. Bunu söylediğim için "Çevremden bana ne, ne halleri varsa görsünler." diyebilirsiniz fakat hayatın amacı hem kendimizi hem çevremizi iyileştirmektir. Yapmayın.

Dediklerinize katılıyorum. Yazarken bahsetmek istediğim sey meditasyonlari suçlamak değildi zaten bir yılı aşkın süredir meditasyonlar olsun veya olmasın kendimi jiletlemedim. Öyle anlarda kalkıp şınav çekmeyi düşünebilmek mümkün olmuyor. Uzun zamandır daha iyiyim aslında sadece böyle bir sürecin tekrar başına giriyor gibi hissettim. Kendime zarar vermeyebilirim 1,5 yıl kadar yapmadığım bir şey sonuçta ama neden aklıma ilk bu geliyor ve düşüncesi beni rahatlatıyor çözmek istiyorum.
Yaşadığınız şeyler için gerçekten üzüldüm ama güçlü birisine benziyorsunuz eminim hayatınız daha güzel yollarda devam edecektir.

 

[anonymous042]

Meditasyon sonrası duygu patlamaları ortaya çıkabilir fakat siz her duygu patlamasında kendinizi doğramaya başlıyorsanız meditasyona suç atmayın. Benim de kendine zarar veren tonla tanıdığım oldu ve kimisini çok sevsem de yüzlerine karşı bunun mide bulandırıcı olduğunu defalarca söyledim. Çok mağara adamı bir tavsiye vereceğim ama bu kendine zarar verme isteği geldiğinde jilete veya bıçağa sarılmaktansa tek oturuşta 100 şınav çekmeyi denemeye çalışsanız zaten "Ahh karnım gitti, kollarım köpürüyor, bacağıma kramp girdi..." diye iki büklüm olup gayet iyi stres atabileceksiniz zaten; ne diye kolunuzu ağaç gibi tırtıklı tırtıklı hale getiriyorsunuz ki? Üstelik dediğim şeyi yapınca iz falan da kalmıyor, kan da akmıyor, başka kötü bir şey de olmuyor.

Bakın 1.5 yıl önce ölüm tehdidi aldım, gayet travmatikti; üstüne en güvendiğim kişi tarafından manipüle edildim, sonra verdiğim onca yıllık emeğe rağmen işsizlik ile taçlandırıldım, üstüne üstlük girdiğim bu kötü ruh halini o en güvendiğim kişi olan sevgilimi terk ederek şereflendirdim. O da yetmedi, bu terk etme vakasından 2 hafta sonra çok yakın bir akrabam intihar etti. Sizinle acı kapıştırması yapıp sidik yarıştırmak istemiyorum ama bunları yaşamama ve gayet hassas, en ufak üzüntüde hasta olan bir erkek olmama karşın en ufak bir self-harm izim yok benim. İyi miyim peki? Asla. 7 aydır acı çekerek uyanıp kalkıyorum, aklım bir karış havada dolaşıyorum; yine de kafam dağılsın ve başka yöne çekilsin diye izlemediğim film, okumadığım kitap kalmadı. Tuğla boyutunda 40+ klasik edebiyat eseri okudum, onlarca farklı klasik film izledim, kağıt tomarları boyu resim çizdim ve aklınıza gelebilecek diğer şeyleri de yaptım. Ama kendime zarar vermedim, ben de kendimi zorlayıp rahatlamak istiyorum ama kolumdan pekmez akıtmaktan daha sevimli yollar var. Lütfen yapmayın o yüzden, sizi seven bir büyüğünüz görse kafanızı kıracağı hiç bir şeyi yapmayın; zamanında en iyi arkadaşım da yapıyordu ve onu gördükçe kalbim paramparça oluyordu.

Sizin acınız kimsenin acısından üstün değil, benimki de kimsenin acısından üstün değil, ama acı acıdır ve çekilmesi gerekir. Yapmayın, üstünüze negatif enerji yapışıyor ve çevrenize de hiç "iyi insan" hissi vermiyorsunuz. Bunu söylediğim için "Çevremden bana ne, ne halleri varsa görsünler." diyebilirsiniz fakat hayatın amacı hem kendimizi hem çevremizi iyileştirmektir. Yapmayın.

Vallahi ben öyle yapıyorum ya sağ solu yumrukluyorum yada 100 KG bench press atıyorum , Şaka bir yana insanları en iyi yola iletiyorsunuz. tebrik ediyorum. Keşke herkes böyle olsa.