[Çeviri] Düşman Neden Hâlâ Yok Edilmedi?

[Sonne]

Bu vaaz, Yüksek Rahip Hooded Cobra 666'nın forumlardaki yazısından çevrilmiştir.

Aklımda bir soru var. Şeytan Baba ve Tanrı/çalar çok güçlü ve zekiler. Reptilyanlar onlara nasıl karşı koyabildi? Sayıları çok fazla olduğu için mi? Anlamıyorum. Bu savaş hem astral hem de galakside çoktan kazanılmış olmalıydı.

Biliyorum, şimdi odaklanmamız gereken şey onların piyonları yani “şekel efendileri” ancak merak ediyorum.

Kayre Şeytan! Reptilyanların ve onların oğullarının olmadığı bir geleceğe!

“Evrenin” ya da “gerçekliğin” birçok dünyası ve farklı katmanı vardır. Bu yaratıklar daha düşük seviyelerde yaşarlar, ancak yine de biz insanların yaşadıklarından çok daha yüksek bir seviyededirler.

Onların düşük seviyeler üzerinde çok fazla hakimiyetleri var, ancak daha yüksek olanların üzerinde yok. Biz insanlar, ruhsal düşüş nedeniyle, bizi bolca etkileyebilecekleri düşük seviyelerin sakinleriyiz.

Varlıkların daha düşük seviyelere inmeleri de onları doğal olarak sınırlar ve başka sınırlamalara tabi kılar. Eğer Tanrılar “aşağıya” inmiş olsalardı, “yukarıda” olamazlardı ve aşağıya inmek zorunda kalırlardı.

Bu durum daha önce Tanrılar Dünya’dayken de yaşanmış ve önemli riskler doğurmuştur. Bu, evrenin yasaları nedeniyle saldırıya, başarısızlığa ve hatta ölüme neden olabilir.

Aynı şekilde düşman da başlarına gelebilecekleri anladığından, Tanrıların var olduğu seviyelere doğrudan müdahale etmez. Daha ziyade her şeyden kaçınırlar. Pek çok savaş doğrudan değil, vekaleten yürütülür.

Tanrıların bu yaratıklardan zarar görmek gibi özel bir sorunları yoktur ve onları olumsuz yönde etkileyemezler. Onlar bu seviyenin çok ötesine evrimleşmişlerdir. Sadece insanlar [ve muhtemelen gelişmekte olan diğer yaşam formları] etkilenir. Bunun nedeni henüz bir bütün olarak bu seviyenin ötesine geçmemiş olmamız. Örneğin Thoth bu yaratıklar tarafından kandırılamaz ya da etkilenemez. Tanrılar bunların herhangi birinden “etkilenebilmek” için çok ötededir.

Tanrılar için düşman neredeyse “yoktur”. Bu şeylerden hiç etkilenmezler, ancak Tanrıların yardım ettiği varlıklara, hatta ilerlemeye çalışan yüksek varlıklara veya genel olarak diğer varlıklara zarar verebilirler. Bu nedenle durdurulmaları gerekir.

İnsanlar için yol çok uzun ama desteksiz değiliz. Eninde sonunda biz de düşmanın üstesinden geleceğiz.

Düşman da aynı şekilde doğrudan fiziksel olarak buraya gelme seviyelerine “inmez”, çünkü bunu kalıcı olarak yaparlarsa, ortaya çıkan sınırlamalar onları yok edebilir.

Bu, astral olarak projeksiyon yaparken bir kara deliği inceleyebilmenizden farklı değildir, ancak oraya fiziksel olarak giderseniz, muhtemelen yerçekimsel çekme kuvvetinde ezilirsiniz.

Dünyadaki en güçlü ve en zeki insan olabilirsiniz, ancak çok sayıda hırsız kabilenin bulunduğu bir ormana giderseniz, oradaki varlıklar tarafından soyulma ya da öldürülme ihtimaliniz vardır. Bir güvenlik ordusuyla gitseniz bile, bu seviyelerin sürüsü yine de sizi ele geçirebilir. Sayılar da bununla ilgilidir ve düşmanın da “çokluk içinde” olduğu bilinmektedir.

Bu nedenle, bu seviyeye alışkın olan bu ormanlara iyi hazırlanmış kuvvetler veya daha doğrusu yerli sakinler gönderirsiniz ve onlar sizin rehberliğiniz, desteğiniz, bilginiz ve bilgeliğinizle, sizin doğanızda olmayan şeyleri kolayca yok ederler. Sonra her şeyi açıklığa kavuştururlar ve bu seviye yeterince onarıldıktan sonra kral tekrar aşağı inebilir.

Burada söylenenlerin biraz kafa karıştırıcı ya da şifreli olabileceğinin farkındayım ama insanlar ilerledikçe tüm bunları kolayca anlayacaklardır. Düşman da aynı şekilde bunu biliyor. İnsanlığı ruhani karantinaya almalarının nedeni budur, çünkü insanlık düzgün bir şekilde “yükselirse”, onlar üzerindeki etkilerini kaybederler.

Ama insanlık aşağılarda kaldığı ve alçaldığı sürece, onların insanlar üzerinde kontrolü olacaktır. Umutları, her şeyin ötesinde, artık onlar için bir sorun teşkil etmememiz için bizleri yok etmektir.

Cahil ve ruhani olarak savunmasız kalmamız düşman için hayati önem taşır. Yoksa “dünyamızı” ele geçirme potansiyellerini kaybedecekler.

-Yüksek Rahip Hooded Cobra 666

 

[Aydinlikyol]

Benim anladığım vekalet, savaşını yürütenler SS ler oluyor. TANRILAR için aynı dünyadaki gördüğümüz savaşlar gibi

 

[Daemonica]

"Varlıkların daha düşük seviyelere inmeleri de onları doğal olarak sınırlar ve başka sınırlamalara tabi kılar. Eğer Tanrılar “aşağıya” inmiş olsalardı, “yukarıda” olamazlardı ve aşağıya inmek zorunda kalırlardı."

Buradan aslında bir tür hayat dersi çıkarabiliriz, elbette kendimizi bu konuda Tanrılarla kıyaslayamayız fakat mikro ölçekte bunu biz de yaşıyoruz; yukarıda nasılsa aşağıda da öyledir.

Bazı ortamlar ve kişiler, bize belli bir dönem için iyi gelebilir; bizi yukarı çektiğini hissedebiliriz, 'uyumluluk' konusuyla birlikte birbirimizi besliyor ve bir ölçüde ruhaniyette de ilerlememize katkıları olduğunu hissedebiliriz. Mesela kişi örneğinden gidelim; güzel şeyler yaşarız çünkü onlarla aynı seviyedeyizdir, onlarla eğlenir ve mutlu oluruz; fakat eğer karşı taraf gelişim için çabalayacak kapasiteye sahip değilse ve biz değişmez, gelişmeye devam etmezsek aramızda uçurum açılır. Onların da bizimle birlikte gelişmiş olduğu yanılsamasına düşebiliriz, onların neden eskisi gibi olmadığını düşünebiliriz. Onların bulundukları konum bize abes gelir, yanlış hissettirir.

Bu durumda, eğer iki kişi de aynı seviyede kalmakta ısrarcıysa ve gelişim gösteren taraf yoksa; eskisi kadar iyi anlaşamıyorlar deyip geçiştirebiliriz. Fakat diyelim, siz geliştiniz ve çokça değer verdiğiniz bir kişi artık gözünüze farklı geliyor. Onda yanlışlar görüyorsunuz, bunu aktarmaya çalıştığınızda karşı taraf bir şey yapmıyor yahut yerinde sayıklamaya devam ediyor. Bu çok tehlikeli çünkü eğer gerçekten bağlandığınız bir kişiyse "sorun bende mi?" diye kendinizi sorgulayabilirsiniz. Ama dürüst olalım, siz geliştiniz ve karşı taraf gelişemedi. Aşağılama amaçlı olmasa da, artık onunla aynı seviyede bulunmadığınızı kabul etmeniz gerekir. Belki çok acı verir, ama en doğru karar budur. Eninde sonunda ondan daha değerli konuma gelmişsinizdir.

Bunu yapmazsanız ne olur? eğer o kişiyle olan bağınız yüzünden onu düzeltmeye çalışırsanız? belki başarılı olabilirsiniz ama çok düşük ihtimal. Çoğu durumda siz aşağı çekilen taraf olursunuz. Aşağıya çekilirseniz, yukarıda olamazsanız; ve aşağıdaki seviye size doğal gelmeyeceği, rahat ve güvende hissettiremeyeceği için burada yaşayamazsınız.

Bahsettiğim insan ilişkileri üzerine bir görüştü, fakat her şeye uyarlanabilir. Gelişmek için yanıp tutuşan, zeki bir öğrenci; saçma sapan insanların ve yetersiz eğitimin bulunduğu bir okulda hayatta kalabilir mi? bu ona acı vermez, o kişi yavaş yavaş "solup gittiğini" hissetmez mi? elbette hisseder.

 

[Dlna485]

Çeviri için tesekkür ederim, uyanik olan insanlar az etkilenir diye düsünüyorum.