Esenlikler,
Lord Azazel adanmamin ardından ilk çağırdığım demonlar arasındadır. İlk haftada sık sık özellikle geceleri onu hissederdim.
Bir defasında kanatlarıyla beni sardığı bi sahme zihnimde belirdi. Ve ardından auram dalgalanmaya başladı. Ve iki adet kanadın beni sardığını hissettim. Şiirimde bahsettiğim kanatlarıyla beni sarması temalı cümle bundan kaynakliydi.
Geçen aylarda hersey çok kötü giderken bir gece onu çağırmak için güçlü bir çekim hissettim. Onu çağırırken güzel adını ilk zikredişlerimde ışığım hicbir açıklama olmadan açıldı. Sanki bir gunesmis gibi. Sonra kapandı, sonra yine açıldı, sonra yine açıldı, sonra yine kapandı sonra açıldı ve öyle kaldı.
Ertesi gece onu yine çağırmayı denedim. Ve ışığım yine hicbir açıklama olmadan açıldı. Bu sefer önceki gibi açılıp kapanmadı. Açıldı ve öyle kaldı.
Cok güzel bir deneyimdi. O bana çok şey kattı
Benim güzel patronuma, ustama teşekkür etmek ve bunu sizlerle paylaşmak istedim. Umarım beğenirsiniz.
Bilge bilmediğini bilendir. (Siirimdeki "bilmem ki" kelimelerinin kaynağı budur. Evlat mi baba mi kısmıysa aileme josu öğretmeye çalışırken, onların beni dinlememisini açıklıyor. Herseyin çok kötü gittiği dönemin sebeplerinden biride buydu.)
Bilmem ki,
Ben kimdim, ben neydim, senden önce,
O göz kamaştırıcı ışığa şahit olmadan önce,
O güzel kanatların beni sarışından önce.
Gerçi önemi varmidir ki?
Yoksa korktum mu?
Ayağa kalkmaya, Karşı çıkmaya düşmana,
Çekip kılıcımı haykırmak insanlara,
Doğru olanı, gerçek olanı; kandırılanlara
Yapamadım mi, durduramadım mi?
Çok uzun süre sordum bunu:
Senden önce Kimdim ben?
Öğrenci mi, Öğretmen mi?
Evlat mı, Baba mi?
Gerçi sınıflandırmaya böyle kendimi,
Var mi gerek? Var mi önem?
Senden öncesinin yok gereği, yok önemi.
Çünkü sen varsan yok korku, yok keder.
Var bir ben benden önce,
Çünkü sensin sen Azazel.
