Olympios666
Member
Αγία Γραφή
Δευτερονόμιον κεφ Ζ εδάφιο 5: .....τους βωμούς αυτών ( Ελληνων) καθελείτε και τας στήλας αυτών συντρίψετε και τα άλση αυτών εκκόψετε και τα γλυπτά των θεών αυτών κατακαύσετε πυρι...
Κατα Μαρκον,κεφ Ζ,24-28: ο Ιησους αποκαλει τους Ελληνες σκυλια (κυναριοις).To ιδιο συμβαινει και στο κατα Ματθαιον κεφ ΙΕ 26… « δεν ειναι σωστο να παιρνεις το ψωμι απο τα παιδια και να το δινεις στα κυναρια..(Ελληνες)
» στο επεισοδειο με την Ελληνιδα μανα.
Ζαχαριας κεφ Θ, εδαφιο 13-14: .. «και εξεγερω τα τεκνα σου Σιων επι τα τεκνα των Ελληνων... και Κυριος εσται επ’αυτους και εξεέυσεται ως αστραπη βολι... και καταναλωσουσιν αυτους και καταχωσουσιν αυτους εν λιθοις σφενδονης, και εκπιονται αυτους ως οινον... »... και θα γενισουν με το αιμα των Ελληνων φιαλες... κατα τον Ζαχαρια...
μετάφραση : και θα εξεγειρω τα παιδια σου Σιων εναντια στα παιδια των Ελληνων...και τα παιδια
σου θα συντριψουν τους Ελληνες με πετρες απο τις σφεντονες τους και θα τους πιουν το αιμα σαν κρασι
(Η εκκλησια ακομα και σημερα δεν εχει καταργησει κανενα απο τα κειμενα, καταρες, αποφασεις κατα της Ελλαδας. Πολλα απο αυτα τα ακουμε ακομα και σημερα στην εκλλησια με τη μορφη ψαλμων. Ομως ο Ελληνικος λαος εχει πεσει σε ενα ιστορικο ληθαργο σε μια αφασια οπου ενω ολα ειναι μπροστα του δε μπορει να τα αντικρυσει.)
[Πρὶν τὸν 12ο π.Χ. αἰ. ἐγκαταστάθηκαν, ἐκ Κρήτης προερχόμενοι, οἱ Φιλισταῖοι στὰ παράλια τῆς Παλαιστίνης, ποὺ τότε εὑρίσκετο ὑπὸ Αἰγυπτιακὴ μᾶλλον ἐπικυριαρχία. Στὰ πρῶτα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐξιστορεῖται, πῶς οἱ Ἑβραῖοι μὲ τὴν βοήθεια τοῦ θεοῦ τους ἀγωνίσθηκαν ἐναντίον τῶν Φιλισταίων (Γολιάθ-Σαμψὼν κ.λπ.). Στὰ νεώτερα βιβλία τῶν Προφητῶν καὶ τῶν Μακκαβαίων οἱ Ἕλληνες ἀναφέρονται ὀνομαστικά.]
• «Καὶ ἐξολοθρεύσω Κρῆτας καὶ ἀπολῶ (θὰ καταστρέψω) τοὺς καταλοίπους τοὺς κατοικοῦντας τὴν παραλίαν· καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται (=θὰ ἔρθουν στὰ συγκαλά τους), διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ’ αὐτούς» (Ἰεζεκιήλ, κε΄ 16-17).
• «Οὐαὶ (ἀλίμονο!) οἱ κατοικοῦντες τὸ σχοίνισμα (= τὶς ἀκτές) τῆς θαλάσσης πάροικοι Κρητῶν· λόγος Κυρίου ἐφ’ ὑμᾶς, Χαναὰν γῆ ἀλλοφύλων, καὶ ἀπολῶ ὑμᾶς (θὰ σᾶς καταστρέψω) ἐκ κατοικίας• καὶ ἔσται Κρήτη νομὴ ποιμνίων καὶ μάνδρα προβάτων...» (Σοφονίας, β΄ 5-6).
• «Τάδε λέγει Κύριος ...καὶ ἐξαποστελῶ πῦρ ἐπὶ τὰ τείχη Γάζης καὶ καταφάγεται θεμέλια αὐτῆς• καὶ ἐξολοθρεύσω κατοικοῦντας ἐξ Ἀζώτου καὶ ἐξαρθήσεται (= θὰ ἐξαφανισθῇ) φυλὴ ἐξ Ἀσκαλῶνος καὶ ἐπάξω τὴν χεῖρα μου ἐπὶ Ἀκκαρὼν καὶ ἀπολοῦνται οἱ κατάλοιποι τῶν ἀλλοφύλων, λέγει Κύριος» (Ἀμώς, α΄ 6-8). [Πρόκειται γιὰ τὶς τέσσερες πόλεις τῶν Φιλισταίων-Κρητῶν.]
• (Ἡσαΐας, θ΄ 10-11).«Καὶ ράξει (= θὰ τσακίσῃ) ὁ Θεὸς τοὺς ἐπανιστανομένους ἐπ’ ὄρος Σιών· ἐπ’ αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν διασκεδάσει (= θὰ διασκορπίσῃ) Συρίαν ἀφ’ ἡλίου ἀνατολῶν καὶ τοὺς Ἕλληνας ἀφ’ ἡλίου δυσμῶν τοὺς κατεσθίοντας τὸν Ἰσραὴλ ὅλῳ τῷ στόματι...»
• (Ἰεζεκιήλ, λ΄ 5) «Πέρσαι καὶ Κρῆτες καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυες καὶ πάντες οἱ ἐπίμικτοι καὶ__τῶν υἱῶν τῆς διαθήκης Μου μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ...».
•(Δανιήλ, η΄ 21). «Ὁ τράγος τῶν Αἰγῶν βασιλεὺς Ἑλλήνων» [Ἀναφέρεται στὸν Μέγα Ἀλέξανδρο.]
β. Βιβλία Μακκαβαίων
• «Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ πατάξαι Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου τὸν Μακεδόνα, ὃς ἐξῆλθεν ἐκ τῆς γῆς Χεττειίμ, καὶ ἐπάταξε τὸν Δαρεῖον βασιλέα Περσῶν καὶ Μήδων καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ’ αὐτοῦ πρότερος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα […] καὶ ἐβασίλευσεν Ἀλέξανδρος ἔτη δώδεκα καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἐπεκράτησαν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἕκαστος ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ. Καὶ ἐπέθεντο πάντες διαδήματα μετὰ τὸ ἀποθανεῖν αὐτὸν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ὀπίσω αὐτῶν ἔτη πολλὰ καὶ ἐπλήθυναν κακὰ ἐν τῇ γῇ καὶ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῶν ῥίζα ἁμαρτωλὸς Ἀντίοχος Ἐπιφανής, υἱὸς Ἀντιόχου βασιλέως.» («Μακαββαίων Α΄», α΄ 1-10.)
• «Ἦν δ’ οὕτως ἀκμή τις Ἑλληνισμοῦ καὶ πρόβασις ἀλλοφυλισμοῦ διὰ τὴν τοῦ ἀσεβοῦς καὶ οὐκ ἀρχιερέως Ἰάσονος ὑπερβάλλουσαν ἀναγνείαν [...] ὁ δὲ τρισαλιτήριος Νικάτωρ (σ.σ. Ἕλληνας στρατηγὸς τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ τοῦ Ἐπιφανοῦς), ὁ τοὺς χιλίους ἐμπόρους ἐπὶ τὴν πρᾶσιν (δουλεμπόριο) τῶν Ἰουδαίων ἀγαγών, ταπεινωθεὶς ὑπὸ τῶν κατ’ αὐτὸν νομιζομένων ἐλαχίστων εἶναι, τῇ τοῦ Κυρίου βοηθείᾳ τὴν δοξικὴν ἀποθέμενος ἐσθῆτα, διὰ τῆς μεσογείου, δραπέτου τρόπον, ἔρημον ἑαυτὸν ποιήσας, ἦκεν εἰς Ἀντιόχειαν ὑπεράγαν δυσημερήσας ἐπὶ τῇ τοῦ στρατοῦ διαφθορᾷ […] Ὁ μὲν οὖν ἀνδροφόνος καὶ βλάσφημος τὰ χείριστα παθὼν ὡς ἑτέρους διέθηκεν ἐπὶ ξένης ἐν τοῖς ὄρεσιν, οἰκτίστῳ μόρῳ κατέστρεψε τὸν βίον.» («Μακκαβαίων Β΄», η΄ 34 - θ΄ 28.)
• «Ὦ πικρᾶς τῆς τότε ἡμέρας καὶ οὐ πικρᾶς, ὅτε ὁ πικρὸς Ἑλλήνων τύραννος (σ.σ. Ἀντίοχος Δ΄ ὁ Ἐπιφανής) πῦρ φλέξας λέβησιν ὠμοῖς καὶ ζέουσι θυμοῖς ἀγαγὼν ἐπὶ τὸν καταπέλτην καὶ πάσας τὰς βασάνους αὐτοῦ τοὺς ἑπτὰ παῖδας τῆς Ἀβρααμίτιδος καὶ τὰς τῶν ὀμμάτων κόρας ἐπήρωσε καὶ γλώσσας ἐξέτεμε καὶ βασάνοις ποικίλαις ἀπέκτεινεν. Ὑπὲρ ὧν ἡ θεία δίκη μετῆλθε καὶ μετελεύσεται τὸν ἀλάστορα τύραννον. Οἱ δὲ Ἀβρααμιαῖοι παῖδες σὺν τῇ ἀθλοφόρῳ μητρὶ χορὸν συναγελάζονται ψυχὰς ἁγνὰς καὶ ἀθανάτους ἀπειληφότες παρὰ τοῦ Θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.» («Μακκαβαίων Δ΄», ιη΄ 20-24.)
[Παρέκβαση: Οἱ πέντε ἀδελφοὶ Μακκαβαῖοι ἑορτάζονται ὡς ἅγιοι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὴν 1η Αὐγούστου. Τὸ ἐπίσημο ὄργανο ἐκκλη-σι α στι κῶν ὀρ γα νώ σε ων «Ὀρθόδοξος Τύπος» (25η Ἰανουαρίου 2002) σὲ ἄρθρο τοῦ θεολόγου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη μὲ τίτλο «Τὸ ἄγος τῶν Ἑλλήνων – Ἀντι βλασφη μικὸς Συναγερμός» ἀναφέρει: «Στὰ χρόνια ἐκεῖ να τὰ ἡρωικὰ τῶν Μακκαβαίων, π οὺ κυβερνοῦσε τ ὴν Π αλαιστίνη ὁ Ἀντίοχος ὁ Δ΄ ὁ Ἐπιφανὴς –ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἀσεβὴς καὶ ἀδίστακτος–, στρα τιῶτες δικοί του εἶχαν καταλάβει κάποιο φρούριο καὶ ἀγέρωχοι τὸ θεωροῦσαν ἀπόρθητο. Μέσα λοι πὸν στὴν ἀλαζονεία τους βλασφημοῦσαν τὸν Θεὸ καὶ τοὺς πολιορκητὲς τοῦ Ἰούδα τοῦ Μακκαβαίου μὲ λόγους ἀθέμιτους καὶ ὑβριστικούς. Τὰ παλικάρια ὅμως τοῦ Ἰούδα ἄλλους ἔσφαξαν καὶ ἄλλους “πυρὰς ἀνά ψαντες ζῶντας τοὺς βλασφήμους κατέκαιον”».]
Απ. Παυλος «Πραξεις Αποστολων» κεφ ΚΑ, 28-29: «..μεχρι και Ελληνες εβαλε μεσα στο ιερο (των Εβραιων) και μολυνε τον αγιο τουτο τοπο....
α. Εὐαγγέλια
[Ὁ Ματθαῖος (ιε΄ 22-28) καὶ ὁ Μᾶρκος (ζ΄ 25-30) περιγράφουν τὴ θεραπεία τῆς κόρης μιᾶς γυναίκας Ἑλληνίδας, ὄχι Ἑβραίας, ποὺ μιλοῦσε Ἑλληνικά, διότι γίνεται σαφὴς διάκριση: Εἶναι «Ἑλληνίδα Συροφοίνισσα στὸ γένος» («Κατὰ Μᾶρκον», ζ΄ 26). Στὴ νεοελληνικὴ ἀπόδοση τῶν χριστιανῶν μεταφραστῶν κατὰ κανόνα τὸ «Ἑλληνίς» μεταφράζεται σὲ «εἰδωλολάτρις». Ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἔπεσε στὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ παρακαλῶντας τον νὰ θεραπεύσῃ τὴν ἄρρωστη κόρη της.]
• «Κι ἐκεῖνος δὲν τῆς ἀποκρίθηκε οὔτε μία λέξη. Καὶ τότε οἱ μαθητὲς τὸν πλησίασαν καὶ τοῦ εἶπαν· διῶξε την, γιατὶ φωνάζει ἀπὸ πίσω μας. Κι ἐκεῖνος τοὺς ἀποκρίθηκε: “Δὲν εἶμαι σταλμένος παρὰ μόνο γιὰ τὰ χαμένα πρόβατα τοῦ οἴκου τοῦ Ἰσραήλ. Δὲν εἶναι σωστὸ νὰ παίρνῃς τὸ ψωμὶ ἀπὸ τὰ παιδιὰ καὶ νὰ τὸ δίνῃς στὰ σκυλιά”.» [Ἡ λέξη καὶ στὸν Ματθαῖο καὶ στὸν Μᾶρκο εἶναι «κυνάρια», δηλαδὴ μικρὰ σκυλιά.] («Κατὰ Ματθαῖον» ιε΄ 26 καὶ «Κατὰ Μᾶρκον» ζ΄ 27-28).
β. Ἐπιστολὲς ἀποστόλου Παύλου
• («Πρὸς Τίτον»,α΄ 12-13.) «Εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν προφήτης· Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί. Ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν ἀληθής. Δι’ ἢν αἰτίαν ἔλεγχε αὐτοὺς ἀποτόμως, ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν τῇ πίστει.»
• (κα΄ 28-29). «Πράξεις Ἀποστόλων»«Μέχρι καὶ Ἕλληνες ἔβαλε μέσα στὸ ἱερὸ (συναγωγή) καὶ μόλυνε τὸν ἅγιο τοῦτο τόπο»
Δευτερονόμιον κεφ Ζ εδάφιο 5: .....τους βωμούς αυτών ( Ελληνων) καθελείτε και τας στήλας αυτών συντρίψετε και τα άλση αυτών εκκόψετε και τα γλυπτά των θεών αυτών κατακαύσετε πυρι...
Κατα Μαρκον,κεφ Ζ,24-28: ο Ιησους αποκαλει τους Ελληνες σκυλια (κυναριοις).To ιδιο συμβαινει και στο κατα Ματθαιον κεφ ΙΕ 26… « δεν ειναι σωστο να παιρνεις το ψωμι απο τα παιδια και να το δινεις στα κυναρια..(Ελληνες)
» στο επεισοδειο με την Ελληνιδα μανα.
Ζαχαριας κεφ Θ, εδαφιο 13-14: .. «και εξεγερω τα τεκνα σου Σιων επι τα τεκνα των Ελληνων... και Κυριος εσται επ’αυτους και εξεέυσεται ως αστραπη βολι... και καταναλωσουσιν αυτους και καταχωσουσιν αυτους εν λιθοις σφενδονης, και εκπιονται αυτους ως οινον... »... και θα γενισουν με το αιμα των Ελληνων φιαλες... κατα τον Ζαχαρια...
μετάφραση : και θα εξεγειρω τα παιδια σου Σιων εναντια στα παιδια των Ελληνων...και τα παιδια
σου θα συντριψουν τους Ελληνες με πετρες απο τις σφεντονες τους και θα τους πιουν το αιμα σαν κρασι
(Η εκκλησια ακομα και σημερα δεν εχει καταργησει κανενα απο τα κειμενα, καταρες, αποφασεις κατα της Ελλαδας. Πολλα απο αυτα τα ακουμε ακομα και σημερα στην εκλλησια με τη μορφη ψαλμων. Ομως ο Ελληνικος λαος εχει πεσει σε ενα ιστορικο ληθαργο σε μια αφασια οπου ενω ολα ειναι μπροστα του δε μπορει να τα αντικρυσει.)
[Πρὶν τὸν 12ο π.Χ. αἰ. ἐγκαταστάθηκαν, ἐκ Κρήτης προερχόμενοι, οἱ Φιλισταῖοι στὰ παράλια τῆς Παλαιστίνης, ποὺ τότε εὑρίσκετο ὑπὸ Αἰγυπτιακὴ μᾶλλον ἐπικυριαρχία. Στὰ πρῶτα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐξιστορεῖται, πῶς οἱ Ἑβραῖοι μὲ τὴν βοήθεια τοῦ θεοῦ τους ἀγωνίσθηκαν ἐναντίον τῶν Φιλισταίων (Γολιάθ-Σαμψὼν κ.λπ.). Στὰ νεώτερα βιβλία τῶν Προφητῶν καὶ τῶν Μακκαβαίων οἱ Ἕλληνες ἀναφέρονται ὀνομαστικά.]
• «Καὶ ἐξολοθρεύσω Κρῆτας καὶ ἀπολῶ (θὰ καταστρέψω) τοὺς καταλοίπους τοὺς κατοικοῦντας τὴν παραλίαν· καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται (=θὰ ἔρθουν στὰ συγκαλά τους), διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ’ αὐτούς» (Ἰεζεκιήλ, κε΄ 16-17).
• «Οὐαὶ (ἀλίμονο!) οἱ κατοικοῦντες τὸ σχοίνισμα (= τὶς ἀκτές) τῆς θαλάσσης πάροικοι Κρητῶν· λόγος Κυρίου ἐφ’ ὑμᾶς, Χαναὰν γῆ ἀλλοφύλων, καὶ ἀπολῶ ὑμᾶς (θὰ σᾶς καταστρέψω) ἐκ κατοικίας• καὶ ἔσται Κρήτη νομὴ ποιμνίων καὶ μάνδρα προβάτων...» (Σοφονίας, β΄ 5-6).
• «Τάδε λέγει Κύριος ...καὶ ἐξαποστελῶ πῦρ ἐπὶ τὰ τείχη Γάζης καὶ καταφάγεται θεμέλια αὐτῆς• καὶ ἐξολοθρεύσω κατοικοῦντας ἐξ Ἀζώτου καὶ ἐξαρθήσεται (= θὰ ἐξαφανισθῇ) φυλὴ ἐξ Ἀσκαλῶνος καὶ ἐπάξω τὴν χεῖρα μου ἐπὶ Ἀκκαρὼν καὶ ἀπολοῦνται οἱ κατάλοιποι τῶν ἀλλοφύλων, λέγει Κύριος» (Ἀμώς, α΄ 6-8). [Πρόκειται γιὰ τὶς τέσσερες πόλεις τῶν Φιλισταίων-Κρητῶν.]
• (Ἡσαΐας, θ΄ 10-11).«Καὶ ράξει (= θὰ τσακίσῃ) ὁ Θεὸς τοὺς ἐπανιστανομένους ἐπ’ ὄρος Σιών· ἐπ’ αὐτοὺς καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν διασκεδάσει (= θὰ διασκορπίσῃ) Συρίαν ἀφ’ ἡλίου ἀνατολῶν καὶ τοὺς Ἕλληνας ἀφ’ ἡλίου δυσμῶν τοὺς κατεσθίοντας τὸν Ἰσραὴλ ὅλῳ τῷ στόματι...»
• (Ἰεζεκιήλ, λ΄ 5) «Πέρσαι καὶ Κρῆτες καὶ Λυδοὶ καὶ Λίβυες καὶ πάντες οἱ ἐπίμικτοι καὶ__τῶν υἱῶν τῆς διαθήκης Μου μαχαίρᾳ πεσοῦνται ἐν αὐτῇ...».
•(Δανιήλ, η΄ 21). «Ὁ τράγος τῶν Αἰγῶν βασιλεὺς Ἑλλήνων» [Ἀναφέρεται στὸν Μέγα Ἀλέξανδρο.]
β. Βιβλία Μακκαβαίων
• «Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ πατάξαι Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου τὸν Μακεδόνα, ὃς ἐξῆλθεν ἐκ τῆς γῆς Χεττειίμ, καὶ ἐπάταξε τὸν Δαρεῖον βασιλέα Περσῶν καὶ Μήδων καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ’ αὐτοῦ πρότερος ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα […] καὶ ἐβασίλευσεν Ἀλέξανδρος ἔτη δώδεκα καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἐπεκράτησαν οἱ παῖδες αὐτοῦ ἕκαστος ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ. Καὶ ἐπέθεντο πάντες διαδήματα μετὰ τὸ ἀποθανεῖν αὐτὸν καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν ὀπίσω αὐτῶν ἔτη πολλὰ καὶ ἐπλήθυναν κακὰ ἐν τῇ γῇ καὶ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτῶν ῥίζα ἁμαρτωλὸς Ἀντίοχος Ἐπιφανής, υἱὸς Ἀντιόχου βασιλέως.» («Μακαββαίων Α΄», α΄ 1-10.)
• «Ἦν δ’ οὕτως ἀκμή τις Ἑλληνισμοῦ καὶ πρόβασις ἀλλοφυλισμοῦ διὰ τὴν τοῦ ἀσεβοῦς καὶ οὐκ ἀρχιερέως Ἰάσονος ὑπερβάλλουσαν ἀναγνείαν [...] ὁ δὲ τρισαλιτήριος Νικάτωρ (σ.σ. Ἕλληνας στρατηγὸς τοῦ Ἀντιόχου Δ΄ τοῦ Ἐπιφανοῦς), ὁ τοὺς χιλίους ἐμπόρους ἐπὶ τὴν πρᾶσιν (δουλεμπόριο) τῶν Ἰουδαίων ἀγαγών, ταπεινωθεὶς ὑπὸ τῶν κατ’ αὐτὸν νομιζομένων ἐλαχίστων εἶναι, τῇ τοῦ Κυρίου βοηθείᾳ τὴν δοξικὴν ἀποθέμενος ἐσθῆτα, διὰ τῆς μεσογείου, δραπέτου τρόπον, ἔρημον ἑαυτὸν ποιήσας, ἦκεν εἰς Ἀντιόχειαν ὑπεράγαν δυσημερήσας ἐπὶ τῇ τοῦ στρατοῦ διαφθορᾷ […] Ὁ μὲν οὖν ἀνδροφόνος καὶ βλάσφημος τὰ χείριστα παθὼν ὡς ἑτέρους διέθηκεν ἐπὶ ξένης ἐν τοῖς ὄρεσιν, οἰκτίστῳ μόρῳ κατέστρεψε τὸν βίον.» («Μακκαβαίων Β΄», η΄ 34 - θ΄ 28.)
• «Ὦ πικρᾶς τῆς τότε ἡμέρας καὶ οὐ πικρᾶς, ὅτε ὁ πικρὸς Ἑλλήνων τύραννος (σ.σ. Ἀντίοχος Δ΄ ὁ Ἐπιφανής) πῦρ φλέξας λέβησιν ὠμοῖς καὶ ζέουσι θυμοῖς ἀγαγὼν ἐπὶ τὸν καταπέλτην καὶ πάσας τὰς βασάνους αὐτοῦ τοὺς ἑπτὰ παῖδας τῆς Ἀβρααμίτιδος καὶ τὰς τῶν ὀμμάτων κόρας ἐπήρωσε καὶ γλώσσας ἐξέτεμε καὶ βασάνοις ποικίλαις ἀπέκτεινεν. Ὑπὲρ ὧν ἡ θεία δίκη μετῆλθε καὶ μετελεύσεται τὸν ἀλάστορα τύραννον. Οἱ δὲ Ἀβρααμιαῖοι παῖδες σὺν τῇ ἀθλοφόρῳ μητρὶ χορὸν συναγελάζονται ψυχὰς ἁγνὰς καὶ ἀθανάτους ἀπειληφότες παρὰ τοῦ Θεοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.» («Μακκαβαίων Δ΄», ιη΄ 20-24.)
[Παρέκβαση: Οἱ πέντε ἀδελφοὶ Μακκαβαῖοι ἑορτάζονται ὡς ἅγιοι ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τὴν 1η Αὐγούστου. Τὸ ἐπίσημο ὄργανο ἐκκλη-σι α στι κῶν ὀρ γα νώ σε ων «Ὀρθόδοξος Τύπος» (25η Ἰανουαρίου 2002) σὲ ἄρθρο τοῦ θεολόγου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη μὲ τίτλο «Τὸ ἄγος τῶν Ἑλλήνων – Ἀντι βλασφη μικὸς Συναγερμός» ἀναφέρει: «Στὰ χρόνια ἐκεῖ να τὰ ἡρωικὰ τῶν Μακκαβαίων, π οὺ κυβερνοῦσε τ ὴν Π αλαιστίνη ὁ Ἀντίοχος ὁ Δ΄ ὁ Ἐπιφανὴς –ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα ἀσεβὴς καὶ ἀδίστακτος–, στρα τιῶτες δικοί του εἶχαν καταλάβει κάποιο φρούριο καὶ ἀγέρωχοι τὸ θεωροῦσαν ἀπόρθητο. Μέσα λοι πὸν στὴν ἀλαζονεία τους βλασφημοῦσαν τὸν Θεὸ καὶ τοὺς πολιορκητὲς τοῦ Ἰούδα τοῦ Μακκαβαίου μὲ λόγους ἀθέμιτους καὶ ὑβριστικούς. Τὰ παλικάρια ὅμως τοῦ Ἰούδα ἄλλους ἔσφαξαν καὶ ἄλλους “πυρὰς ἀνά ψαντες ζῶντας τοὺς βλασφήμους κατέκαιον”».]
Απ. Παυλος «Πραξεις Αποστολων» κεφ ΚΑ, 28-29: «..μεχρι και Ελληνες εβαλε μεσα στο ιερο (των Εβραιων) και μολυνε τον αγιο τουτο τοπο....
α. Εὐαγγέλια
[Ὁ Ματθαῖος (ιε΄ 22-28) καὶ ὁ Μᾶρκος (ζ΄ 25-30) περιγράφουν τὴ θεραπεία τῆς κόρης μιᾶς γυναίκας Ἑλληνίδας, ὄχι Ἑβραίας, ποὺ μιλοῦσε Ἑλληνικά, διότι γίνεται σαφὴς διάκριση: Εἶναι «Ἑλληνίδα Συροφοίνισσα στὸ γένος» («Κατὰ Μᾶρκον», ζ΄ 26). Στὴ νεοελληνικὴ ἀπόδοση τῶν χριστιανῶν μεταφραστῶν κατὰ κανόνα τὸ «Ἑλληνίς» μεταφράζεται σὲ «εἰδωλολάτρις». Ἡ γυναῖκα αὐτὴ ἔπεσε στὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ παρακαλῶντας τον νὰ θεραπεύσῃ τὴν ἄρρωστη κόρη της.]
• «Κι ἐκεῖνος δὲν τῆς ἀποκρίθηκε οὔτε μία λέξη. Καὶ τότε οἱ μαθητὲς τὸν πλησίασαν καὶ τοῦ εἶπαν· διῶξε την, γιατὶ φωνάζει ἀπὸ πίσω μας. Κι ἐκεῖνος τοὺς ἀποκρίθηκε: “Δὲν εἶμαι σταλμένος παρὰ μόνο γιὰ τὰ χαμένα πρόβατα τοῦ οἴκου τοῦ Ἰσραήλ. Δὲν εἶναι σωστὸ νὰ παίρνῃς τὸ ψωμὶ ἀπὸ τὰ παιδιὰ καὶ νὰ τὸ δίνῃς στὰ σκυλιά”.» [Ἡ λέξη καὶ στὸν Ματθαῖο καὶ στὸν Μᾶρκο εἶναι «κυνάρια», δηλαδὴ μικρὰ σκυλιά.] («Κατὰ Ματθαῖον» ιε΄ 26 καὶ «Κατὰ Μᾶρκον» ζ΄ 27-28).
β. Ἐπιστολὲς ἀποστόλου Παύλου
• («Πρὸς Τίτον»,α΄ 12-13.) «Εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν προφήτης· Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί. Ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν ἀληθής. Δι’ ἢν αἰτίαν ἔλεγχε αὐτοὺς ἀποτόμως, ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν τῇ πίστει.»
• (κα΄ 28-29). «Πράξεις Ἀποστόλων»«Μέχρι καὶ Ἕλληνες ἔβαλε μέσα στὸ ἱερὸ (συναγωγή) καὶ μόλυνε τὸν ἅγιο τοῦτο τόπο»
