Birçok şey bizim hislerimiz ve bakış açımızla alakalı aslında. Biz hayatı daha farklı görüyoruz. İhtiyaçlarımız, beklentilerimiz de daha üst seviyelerde. Kendini avutmayı başarabilen insanlar mutlular. Onların arasında bir nevi çürüyoruz. Daha iyi durumdayız ama aynı zamanda da değiliz. Aslında bir gün bunlar da bitecek biliyoruz hepimiz. Kimse tek acı çeken kişi değil. Acı ortak ama hepimiz ayrı ayrı hissediyoruz. Daha önce hissedilmemiş şeyler değil bunların hiçbiri. Bir şeylerin daha iyi olması için çabalayan saf isteklere sahip biri olup da durumun öyle olmadığını görmenin üzüntüsü.. Evet bir şeyler yanlış bunu biliyoruz acının tek sebebi de bu. Yanlış olan şeyler bizi üzüyorsa o zaman çabalamalıyız. Her zaman sorun çözmeye odaklanmalıyız. Bir isteğimiz olduğunda mesela canımız bir şey çektiğinde bunu elde etmeye değil, buna sahip olmama sorununu çözmeye odaklanmalıyız. İstek zaten bizim ruhumuzdan geliyor, biz sadece sorunları çözmeliyiz. Hiçbir şey lüks gibi gelmemeli. Sadece sorunları çözmeliyiz. Ruhumuz istiyorsa hakkımız var çünkü. Bakış açısı gerçekliği değiştirmez fakat duyguları değiştirir. Duyguların değişmesi için gerçeklik her zaman daha farklı durumda olmak zorunda değil. Yeter ki olabildiğince olumlu bakmaya çalışalım.