satou
Active member
- Joined
- Mar 24, 2022
- Messages
- 374
Satanizm, varolmanın gerçekleri barındıran bir kılavuzudur. Mükemmelleşmeye ulaşmayı başaranlardan bir hediyedir. Hayat birçok açıdan bir oyuna benziyor ve Satanizm, bu oyunda nasıl gelişebileceğimizi, nasıl "seviye atlayabileceğimizi" öğreten bir rehberdir.
Bu oyunda da ruhumuz bizim yönettiğimiz karakterimizdir. Meditasyon, karakterimizi geliştirmek değil midir? Tanrılar da, bu oyunun bir nevi "admin"leridirler. Bir sorunla karşılaştığımızda onlardan yardım istiyoruz. Onları evrenin parçası olarak görüyoruz. Evrenin kendisinden yardım istiyoruz biz aslında.
Maalesef ki, bu oyunda tek bir "can"ımız var. Tüm bu kargaşa, tüm bu panik, tüm bu delilik de bundan. Meditasyon bizim karakterimizi geliştiriyor ve bizim de tek bir canımız var. Bu durumda, gelişimden daha önemli bir şey olabilir mi? Tüm bu insanlar evren hakkında ne biliyor? Kendi içinde varoldukları evren hakkında. Ortada evrenden başka hiçbir şey yok ve ruhlar onu anlamaya çalışmıyor. Aptallık ve zayıflık sadece budur. Zekanın ve bilginin, sadece yüzeysel ve geçici olan zihin ile alakalı olmadığını anlayabiliyorsanız şanslısınız. Aydınlanmanın ve felsefenin önemi de tam olarak bu noktada ortaya çıkıyor. Günümüzde insanlar ruhlarına hiçbir şey katmıyor ve Su yerine Hava odaklı lanetli bir hayat sürülüyor. Ruhun da zihni vardır ve o da bilinçaltıdır...
Bahsettiğim türden bir gelişim elbette kalıcıdır. Bilinçaltı ve hafıza kalıcılık ile alakalıyken zihin geçicidir. Günümüzde insanların sahip olduğu tek kalıcılık maddiyat. Ortaya çıkan tek kalıcılı şey bu. Maalesef onlar da geçici, çünkü ölümlüler. Sonuç olarak, insanlar kısaca yaşamıyor bile. Ortada bir hayat değil, sadece cehennem var.
Bir sorunla karşılaştığınızda bu evreni hiç ilgilendirmiyor. Evren mükemmeldir, tektir. Başınıza gelen hiçbir şey için evreni suçlayamazsınız. Acı sadece ruh için vardır. Evren acı çekiyor mu? Evrende problem olduğunu hayal etmeye çalışın. Kusurlu bir evrende yaşadığınızı. Bu kabustan farksız olurdu. Evren mükemmel ve hep de öyle kalacak, öyle olmak zorunda. Böyle bir evren varken kusurlu olan sadece ruhlardır. Geliştikçe mükemmelleştiriz ama asla tam olarak mükemmelliğe ulaşamayız. Sadece mükemmelliğe ulaşanlara yaklaşırız. Mükemmelliğe hiçbir zaman tamamen yaklaşamayacak olsak da, hiçlikten uzaklaşabiliriz. Günümüzdeki insanlar, hiçlikle varlık arasında sıkışmış ölümlülerden ibaret. Tanrılara yaklaşmak amacımız olmalıyken, hiçlikle boğuştuğunuzu hayal edin... Durum da bu derece korkunçtur, vahimdir. Ben size sadece durumu gösteriyorum, savaşmak hepimizin elimizde. Şimdi milyarlarca insan arasında ne kadar şanslı olduğunu düşünün. Gerçek bir Spiritüel Satanist olmak istiyorsanız söylediklerimi iyice anlayın, çünkü bu zorunlu.
Bu oyunda da ruhumuz bizim yönettiğimiz karakterimizdir. Meditasyon, karakterimizi geliştirmek değil midir? Tanrılar da, bu oyunun bir nevi "admin"leridirler. Bir sorunla karşılaştığımızda onlardan yardım istiyoruz. Onları evrenin parçası olarak görüyoruz. Evrenin kendisinden yardım istiyoruz biz aslında.
Maalesef ki, bu oyunda tek bir "can"ımız var. Tüm bu kargaşa, tüm bu panik, tüm bu delilik de bundan. Meditasyon bizim karakterimizi geliştiriyor ve bizim de tek bir canımız var. Bu durumda, gelişimden daha önemli bir şey olabilir mi? Tüm bu insanlar evren hakkında ne biliyor? Kendi içinde varoldukları evren hakkında. Ortada evrenden başka hiçbir şey yok ve ruhlar onu anlamaya çalışmıyor. Aptallık ve zayıflık sadece budur. Zekanın ve bilginin, sadece yüzeysel ve geçici olan zihin ile alakalı olmadığını anlayabiliyorsanız şanslısınız. Aydınlanmanın ve felsefenin önemi de tam olarak bu noktada ortaya çıkıyor. Günümüzde insanlar ruhlarına hiçbir şey katmıyor ve Su yerine Hava odaklı lanetli bir hayat sürülüyor. Ruhun da zihni vardır ve o da bilinçaltıdır...
Bahsettiğim türden bir gelişim elbette kalıcıdır. Bilinçaltı ve hafıza kalıcılık ile alakalıyken zihin geçicidir. Günümüzde insanların sahip olduğu tek kalıcılık maddiyat. Ortaya çıkan tek kalıcılı şey bu. Maalesef onlar da geçici, çünkü ölümlüler. Sonuç olarak, insanlar kısaca yaşamıyor bile. Ortada bir hayat değil, sadece cehennem var.
Bir sorunla karşılaştığınızda bu evreni hiç ilgilendirmiyor. Evren mükemmeldir, tektir. Başınıza gelen hiçbir şey için evreni suçlayamazsınız. Acı sadece ruh için vardır. Evren acı çekiyor mu? Evrende problem olduğunu hayal etmeye çalışın. Kusurlu bir evrende yaşadığınızı. Bu kabustan farksız olurdu. Evren mükemmel ve hep de öyle kalacak, öyle olmak zorunda. Böyle bir evren varken kusurlu olan sadece ruhlardır. Geliştikçe mükemmelleştiriz ama asla tam olarak mükemmelliğe ulaşamayız. Sadece mükemmelliğe ulaşanlara yaklaşırız. Mükemmelliğe hiçbir zaman tamamen yaklaşamayacak olsak da, hiçlikten uzaklaşabiliriz. Günümüzdeki insanlar, hiçlikle varlık arasında sıkışmış ölümlülerden ibaret. Tanrılara yaklaşmak amacımız olmalıyken, hiçlikle boğuştuğunuzu hayal edin... Durum da bu derece korkunçtur, vahimdir. Ben size sadece durumu gösteriyorum, savaşmak hepimizin elimizde. Şimdi milyarlarca insan arasında ne kadar şanslı olduğunu düşünün. Gerçek bir Spiritüel Satanist olmak istiyorsanız söylediklerimi iyice anlayın, çünkü bu zorunlu.
