Pyxeline
New member
- Joined
- Jan 26, 2022
- Messages
- 21
Selam olsun herkese...
Bana yaklaşık 8 yıl önce "Psikoz Hastalığı" tanısı koyuldu ve yaşadığım ruhani boyuttan çıkarılmam için (ben böyle düşünüyorum) yediğim içtiğim şeylere zorla doktor tavsiyesiyle ilaçlar kattılar (ailem); nitekim zamanla bana sinir sistemimi etkileyen bir ilaç verdiler: Risperdal.
Bir yılım bu ilaçla geçti ve ağır güçten düşmeler yaşadım. Meditasyonlarımı sürekli olarak yaparım, ilaç kullandığım zamanlarda dikkat etmem gereken hususlara dikkat ettim, her meditasyonu bana bir şey olmaz diye uygulamadım. İlaçları bıraktım normal yaşamıma geri döndüm derken başıma askerlik sorunu çıktı, 30 yaşındayım ve tek derdim askerlik olmuştu geçen yıllarda.
Bir gün kapıya polisler geldi ve sevkiyatın var askerlik için dediler. Biraz diretsem de gitmek zorundaydım ve onlarla gittim. Beni akıl hastanesine kapattılar ve ağır dozda ilaçlar vermeye başladılar ve iğne tedavisi dedikleri bir konu altında iğne vurdular. Tabi yapacak pek bir şeyim olmadığı için iki hafta boyunca hastanede yazı yazarak vakit geçirdim. Nitekim mahkemelerle haşır neşir olduğum için (geçmiş sorunlar, sistemin sorunları) benim üzerimde "Askerlikten Muaf" kararı çıktı ancak hakimin söylediğine göre doktorun dediklerini uygulamam gerekiyordu; yani ne ilaç verilirse kullanmam gerektiğini beni denetleyeceklerini söylediler. Bir kere benden idrar ve kan istediler, onda bile (ilaçları kullanıyordum ne olacağını bilemediğim için), bir ilacın eskik çıktığını söylediler, halbuki kullanıyordum. Her ne ise:
Ben bir gün ilaçları bırakma kararı aldım. Dosyamda yazdığına göre ilaçları kullanmaz isem cezaevi, para cezası vs bana vekil olanlara ceza verileceği yazıyordu; hala da yazıyor.
Doktorumla görüştüm, durumu anlattım, her gece ağzımdan salyalar akıyordu (yastık sırılsıklam oluyordu), o güçlü yaşam enerjisine sahip olan ben gitmiş yerine berbat bir hayatla karşılaşmış kötü bir durum hali gelmişti. Neyseki olan olmuştu. Doktor yalnızca iğne tedavisi uygun dedi ve bunu uyguladı. Diğer 3 ilacı bırakmıştım.
Ben Şeytan efendimiz ve yoldaşımızla arkadaşımdır, o beni sever ve bana güç bahşeder her daim. Benim iyi olmamı ister; ki aynı şekilde ben de onun iyi olmasını isterim. Uzun yıllar dostluğumuz pekişmiştir. Ona olan sevgimi açtığımda kalbimden kelebekler uçup gidiyor pembe renklerde.
Şu an 4 ilacın üçünü bırakmış bulunuyorum ancak iğne tedavisi devam ediyor. "Askerlikten Muaf" edilmemi anlıyorum ancak ilaçları kullanmaz isem başıma geleceklerden korkuyorum; ki korku aklın katilidir her zaman, ben korkarak yaşamamıştım hayatım boyunca. Sanırım yakında başıma ne gelecekse gelsin diyip "Norodol" adlı iğneyi de bırakacağım doktorumun suratına karşı söyleyip. Gelecek ay bir görüşmemiz olacak o vakti bekliyorum.
Sizlerden ricam bilmediğim, bilemediğim nelere dikkat etmeliyim? Bu ilaçlara beni mahkum eden sistemi kınıyorum, aileme nefretle bakıyorum (bu sorunu başıma açtıkları için), öfkem içimde birikiyor, doktoruma birkaç büyü uygulama fikirleriyle dolup taşıyorum, bana bugüne kadar kötü kararlar veren (hepsi aklımda) hakimlere nefretle kötülük yapacağımdır. Umarım tutar demem hiç bir zaman tuttuğunu bilirim. İğne kullanırken büyülere daha ihtiyatlı yaklaşmaya başladım. Benim için büyük olan bu sorun altında ne yapabilirim bana yardımcı olur musunuz?
Bana yaklaşık 8 yıl önce "Psikoz Hastalığı" tanısı koyuldu ve yaşadığım ruhani boyuttan çıkarılmam için (ben böyle düşünüyorum) yediğim içtiğim şeylere zorla doktor tavsiyesiyle ilaçlar kattılar (ailem); nitekim zamanla bana sinir sistemimi etkileyen bir ilaç verdiler: Risperdal.
Bir yılım bu ilaçla geçti ve ağır güçten düşmeler yaşadım. Meditasyonlarımı sürekli olarak yaparım, ilaç kullandığım zamanlarda dikkat etmem gereken hususlara dikkat ettim, her meditasyonu bana bir şey olmaz diye uygulamadım. İlaçları bıraktım normal yaşamıma geri döndüm derken başıma askerlik sorunu çıktı, 30 yaşındayım ve tek derdim askerlik olmuştu geçen yıllarda.
Bir gün kapıya polisler geldi ve sevkiyatın var askerlik için dediler. Biraz diretsem de gitmek zorundaydım ve onlarla gittim. Beni akıl hastanesine kapattılar ve ağır dozda ilaçlar vermeye başladılar ve iğne tedavisi dedikleri bir konu altında iğne vurdular. Tabi yapacak pek bir şeyim olmadığı için iki hafta boyunca hastanede yazı yazarak vakit geçirdim. Nitekim mahkemelerle haşır neşir olduğum için (geçmiş sorunlar, sistemin sorunları) benim üzerimde "Askerlikten Muaf" kararı çıktı ancak hakimin söylediğine göre doktorun dediklerini uygulamam gerekiyordu; yani ne ilaç verilirse kullanmam gerektiğini beni denetleyeceklerini söylediler. Bir kere benden idrar ve kan istediler, onda bile (ilaçları kullanıyordum ne olacağını bilemediğim için), bir ilacın eskik çıktığını söylediler, halbuki kullanıyordum. Her ne ise:
Ben bir gün ilaçları bırakma kararı aldım. Dosyamda yazdığına göre ilaçları kullanmaz isem cezaevi, para cezası vs bana vekil olanlara ceza verileceği yazıyordu; hala da yazıyor.
Doktorumla görüştüm, durumu anlattım, her gece ağzımdan salyalar akıyordu (yastık sırılsıklam oluyordu), o güçlü yaşam enerjisine sahip olan ben gitmiş yerine berbat bir hayatla karşılaşmış kötü bir durum hali gelmişti. Neyseki olan olmuştu. Doktor yalnızca iğne tedavisi uygun dedi ve bunu uyguladı. Diğer 3 ilacı bırakmıştım.
Ben Şeytan efendimiz ve yoldaşımızla arkadaşımdır, o beni sever ve bana güç bahşeder her daim. Benim iyi olmamı ister; ki aynı şekilde ben de onun iyi olmasını isterim. Uzun yıllar dostluğumuz pekişmiştir. Ona olan sevgimi açtığımda kalbimden kelebekler uçup gidiyor pembe renklerde.
Şu an 4 ilacın üçünü bırakmış bulunuyorum ancak iğne tedavisi devam ediyor. "Askerlikten Muaf" edilmemi anlıyorum ancak ilaçları kullanmaz isem başıma geleceklerden korkuyorum; ki korku aklın katilidir her zaman, ben korkarak yaşamamıştım hayatım boyunca. Sanırım yakında başıma ne gelecekse gelsin diyip "Norodol" adlı iğneyi de bırakacağım doktorumun suratına karşı söyleyip. Gelecek ay bir görüşmemiz olacak o vakti bekliyorum.
Sizlerden ricam bilmediğim, bilemediğim nelere dikkat etmeliyim? Bu ilaçlara beni mahkum eden sistemi kınıyorum, aileme nefretle bakıyorum (bu sorunu başıma açtıkları için), öfkem içimde birikiyor, doktoruma birkaç büyü uygulama fikirleriyle dolup taşıyorum, bana bugüne kadar kötü kararlar veren (hepsi aklımda) hakimlere nefretle kötülük yapacağımdır. Umarım tutar demem hiç bir zaman tuttuğunu bilirim. İğne kullanırken büyülere daha ihtiyatlı yaklaşmaya başladım. Benim için büyük olan bu sorun altında ne yapabilirim bana yardımcı olur musunuz?